12 Aralık 2009 Cumartesi

AVAZIM ÇIKTIĞI KADAR

HER ŞEY TÜKENDİ...

HERŞEY BİTTİ...

GEMİLERİ YAKTIK...

SENİ SEVDİM DEDİM SEVİYORUM DEDİM....AMA OLMADI İŞTE...

ARTIK YORULDUM DUDAKLARIMDAN ÇIKICAK KELİMELER SANKİ AVAZIM ÇIKTIĞI KADAR BAĞRIYORUM AMA SESİMİ DUYURAMIYORUM...ŞİMDİ AVAZIM ÇIKTIĞI KADAR BAĞRIYORUM...SENSİZ OLMUO UNUTAMADIM.......

Yorgunum

Ellerinin ellerimde
Gözlerim Gözlerimde
yüreklerimizin en uç noktalarda attığı dakikalarda kulağımı koyup seslerini dinleyip
huzur dolup uyumayı
ellerini ellerimi öptüğünde heyecan duymaktan....
seni seviyorum demekten tükendiğim zaman...
yorgunluğumu anladığım....
yorgundum sevmekten...aşık olmaktan....
onunla yaşamak istiyodum başka bir ten istemiyodum...
belki de ondan intikam almak için başka tenlerde mutluluğu aradım ama aklımda yüreğimde o olduğu zaman anladım ki ben onsuz yaşayamam....onsuz bir hiçim ve onsuz nefes alamam...
geri geldiğinde herşey eskisi gibi olsun die beklemekten başka çarem olmamasına rağmen beklemekten vazgeçmedim....diyeceksiniz ki oldu mu ? bilinmez .....ama bundan şu dersi çıkardım hayatınzdakilerin kymetini bilin ve onları kaybetmeyin ve giden olucaksada bırakın gitsin zorlamayın o geri dönerse döner.....yoksa siz yıpranırsınız.....